TERAPIA RODZINNA/PAR
Terapia par
Życie w związku jest pełne wyzwań. Niekiedy trudno im wszystkim sprostać zachowując przy tym swój własny system wartości, spokój emocjonalny i dobre samopoczucie. Niekiedy napotykamy trudności i nie jesteśmy w stanie samodzielnie i przy pomocy partnera poradzić sobie z problemem – brak nam obiektywizmu, nie znamy odpowiednich narzędzi, nie potrafimy ze sobą rozmawiać, popadamy w negatywne emocje. Wówczas z pomocą przychodzi terapia par. Celem współpracy z psychologiem dla par jest zdefiniowanie problemu i wspólne znalezienie sposobu jego rozwiązania. Niekiedy wspólna terapia może być poprzedzona spotkaniem indywidualnym, ponieważ często trudno jest powiedzieć o wszystkim przy partnerze. Warto wtedy umówić się z mną na spotkanie indywidualne w trakcie którego przygotuję Cie do poruszenia najtrudniejszych dla Ciebie kwestii, w trakcie wspólnego spotkania terapeutycznego z partnerem.
Terapia rodzinna którą przeprowadzam opiera się słuchaniu każdego z członków rodziny oddzielnie i wspólnie. Pracujemy nad tym jak unormować stosunki i sprawić aby każdy członek rodziny czuł się w niej bezpiecznie, dobrze i w poczuciu akceptacji. Trudności jednego z członków rodziny zazwyczaj wpływają na samopoczucie i funkcjonowanie innych jej członków. Dlatego niekiedy potrzebne jest wsparcie terapeuty aby pokazać te zależności i pomóc w funkcjonowaniu rodziny jako całości i każdemu z członków rodziny oddzielnie.
Terapia rodzin pozwala rozwiązać wiele różnych problemów, do których w głównej mierze należą:
- problemy w komunikacji pomiędzy członkami rodziny,
- narastające konflikty w rodzinie,
- częste kłótnie,
- problemy wychowawcze z dziećmi,
- zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia) u nastolatka,
- zachowania autodestrukcyjne u dzieci i nastolatków,
- trudności w porozumiewaniu się między małżonkami,
- pojawienie się przewlekłej choroby u któregoś z członków rodziny,
- choroba alkoholowa w rodzinie,
- nagła zmiana sytuacji życiowej, wpływająca na zburzenie równowagi w rodzinie,
- brak uczucia więzi i zrozumienia w rodzinie.
Zaspokojenie potrzeby przynależności do rodziny, czy też innej grupy, warunkuje zaspokojenie potrzeby uznania i samorealizacji. Dlatego warto przyłożyć się do jej zaspokojenia aby móc się samorealizować. Potrzeby przynależności i miłości opisać można jako pragnienie uczuciowych związków oraz przebywania z innymi ludźmi, należenia do społeczności, należenia do danej grupy, akceptacji ze strony innych, przyjaźni i szacunku ze strony innych i zrozumienia. Wszystkie te aspekty można udoskonalić właśnie poprzez wspólną terapię, gdzie członkowie rodziny odnajdują na nowo drogę do siebie nawzajem i do wspólnego szczęścia.