Endoprotezoplastyka stawów kolanowych

Endoprotezoplastyka stawu kolanowego to wymiana uszkodzonych elementów stawowych. Zabieg ten wykonuje się wtedy, gdy inne metody leczenia zachowawczego oraz drobnych zabiegów inwazyjnych nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, szczególnie w zakresie bólu oraz utrzymania codziennej aktywności, upośledzonej z powodu utraty funkcji zwyrodniałego stawu kolanowego.

Aktywna wczesna rehabilitacja wymagają znacznego wysiłku fizycznego. Dlatego niezwykle ważne jest osiągniecie możliwie najlepszej kondycji fizycznej, jeszcze przed zabiegiem operacyjnym. Zalecenia specjalisty rehabilitacji medycznej i ortopedy powinny obejmować ćwiczenia wzmacniające siłę mięśniową kończyn górnych, w celu łatwiejszego chodzenia w asekuracji kul łokciowych lub balonika po operacji, ćwiczenia izometryczne mięśnia czworogłowego uda oraz trening chodu.

Rehabilitacja pooperacyjna ustalana jest w sposób indywidualny, zależnie od fizycznych możliwości pacjenta oraz od szybkości gojenia się rany. Istotne jest, aby w możliwie jak najkrótszym czasie odzyskać zdolność do samoobsługi oraz sprawnego wykonywania rutynowych czynności życia codziennego.

Szczegółowy plan rehabilitacji dla pacjentów w pierwszych dobach pooperacyjnych.

Dzień 1

• kontrola ułożenia kończyny operowanej w łóżku chorego(pełen wyprost)
• rozpoczęcie ćwiczeń oddechowych,
• wykonywanie ćwiczeń w zakresie profilaktyki przeciwzakrzepowej,
• rozpoczęcie ćwiczeń izometrycznych mięśni (czworogłowych, pośladkowych),
• chłodzenie operowanego stawu (np. co 2 godz. przez 15 min okłady).

Dzień 2

• pionizacja przy balkoniku, początkowo chodzenie o balkoniku lub kulach,
• samo wspomagane ćwiczenia (zginania czynnego stawu kolanowego w pozycji siedzącej na brzegu łóżka),
• wszystkie ćwiczenia wykonywane od 3–5 razy dziennie

Tydzień 2–4
Kolejnym celem rehabilitacji jest intensyfikacja wykonywanych ćwiczeń oraz zwiększanie dystansu chodu.

Zaleca się:

• ochładzanie stawu kolanowego,
• w razie potrzeby stosowanie zabiegów fizykoterapii (magnetoterapia, krioterapia),
• kontrolę obrzęku i wysięku,
• kontrolę rany pooperacyjnej,
• ćwiczenia na rowerze stacjonarnym bez obciążenia,
• ćwiczenia czucia kinestetycznego,
• tajping

Tydzień 4–6
Zaleca się:

• zwiększenie dystansu pokonywanego marszem (powyżej 300 m)
• jazda na rowerze stacjonarny(bez obciążenia lub z małym obciążeniem),
• mobilizację blizny,
• próbę chodzenia o jednej kuli łokciowej,
• stosowanie mini przysiadów, które zwiększają kontrolę ekscentryczną mięśnia czworogłowego uda.

Tydzień 6–12
To jest okres powrotu pełnej funkcji stawu kolanowego.

Należy wdrożyć:

• chodzenie bez pomocy kul łokciowych i/lub balkonika,
• dystans marszu nieograniczony,
• zwiększenie obciążenia podczas ćwiczeń siłowych.

Dbajcie o siebie.

Autor
Inna Denysenko
Mgr Fizjoterapii