Działanie ultradźwięków możemy podzielić na pierwotne i wtórne.

Działanie miejscowe (pierwotne), występujące w trakcie zabiegu, to: mikromasaż, działanie cieplne, przyspieszenie rozpadu białek komórkowych, zwiększenie przewodności elektrycznej, miejscowe przyspieszenie przemiany materii, usprawnienie oddychania komórkowego, zmiany w strukturze koloidów tkankowych i ich uwodnienie, zmiany w układach jonowych tkanek, zmiana odczynu tkanek w kierunku zasadowym.

Do zmian ogólnych (wtórnych) zaliczamy: przez działanie na okolicę splotów, korzeni i zwojów nerwowych działanie odruchowe na narządy odlegle położone, działanie przeciwbólowe, zmniejszenie napięcia mięśni, powstawanie związków aktywnych biologicznie, wpływ na enzymy ustrojowe, rozszerzenie naczyń krwionośnych, hamowanie układu współczulnego, hamownie procesów zapalnych, przyspieszenie wchłaniania, wyzwalanie substancji histaminopodobnych w ilościach aktywnych biologicznie..

Główne wskazania do stosowania ultradźwięków:

• Zespoły bólowe w chorobach zwyrodnieniowych stawów oraz nerwobólach

• Zmiany zapalno-zwyrodnieniowe ścięgien (np. ostroga piętowa)

• Zespoły przeciążeniowe mięśni i ścięgien

• Bóle poamputacyjne

• Przykurcze ścięgien

• Bolące blizny

Fonoforeza (ultrafonoforeza) – wprowadzenie do tkanek, w trakcie zabiegu, leku zwiększającego działanie lecznicze ultradźwięków. Efekt ten uzyskuje się przez dodanie leku do substancji sprzęgającej (żelu). Najczęściej są to leki przeciwbólowe, przeciwzapalne lub rozszerzające naczynia krwionośne.

Terapia skojarzona – łączy równoczesne działanie ultradźwięków i impulsowego prądu małej lub średniej częstotliwości.