Elektroterapia

Prąd stały (galwaniczny)

Prąd stały (galwaniczny) to taki, który w czasie przepływu nie zmienia kierunku ani wartości natężenia.

Galwanizacja – zabieg elektroleczniczy, na bazie prądu stałego.

Rodzaj leczenia, jakim jest galwanizacja, stosuje się w m.in:

• zwyrodnieniach stawów kończyn i kręgosłupa

• nerwobólach

• zapaleniach w obrębie układu nerwowego

• chorobach neurologiczne

• chorobach i zaburzenia układu krążenia obwodowego

• zanikach mięśni, porażeniach wiotkich

• kontuzjach stawów, mięśni, ścięgien

Jonoforeza (lub jontoforeza) – wprowadzenie do tkanek siłami pola elektrycznego jonów działających leczniczo (leków).

Wskazania do stosowania zabiegu jonoforeza:

• przykurcze

• blizny

• stany pourazowe stawów i mięśni

• utrudniony zrost kostny

• zespoły bólowe stawów, kończyn i stawów kręgosłupa

• zapalenia okołostawowe

• nerwobóle

• stany zapalne tkanek miękkich i mięśniobóle

Prądy małej częstotliwości

Są to prądy złożone z impulsów elektrycznych o różnym przebiegu i częstotliwości od 0,5 do 500 Hz.

Elektrostymulacja – zabieg elektroniczny, w którym wykorzystuje się prąd impulsowy, celem stymulacji pracy nerwów i mięśni. Zapobiega to zanikom mięśniowym przy unieruchomieniu lub wspomaga usprawnianie pracujących mięśni.

Prądy TENS – przezskórna stymulacja elektryczna, wykorzystująca prądy impulsowe małej częstotliwości w celu zmniejszenia bólu. Zabieg szczególnie przydatny w zwalczaniu bólu po przebytych uszkodzeniach nerwów obwodowych, bólu kikutów poamputacyjnych, bólów fantomowych, nerwobólu po półpaścu;

Główne wskazania do stosowania prądów TENS to zarówno ostre, jak i przewlekłe zespoły bólowe, a mianowicie:

• Stany pooperacyjne;

• Podczas porodu

• Niekiedy w stanach nowotworowych

• Stany pourazowe

• Choroby reumatyczne

• Bóle głowy

• Zapalenia nerwów

• Korzeniowe zespoły bólowe

• Uszkodzenia nerwów obwodowych

• Bóle towarzyszące chorobom wewnętrznym

Prądy diadynamiczne (zwane DD lub prądami Bernarda) – zabieg składający się z komponenty prądu stałego oraz prądu sinusoidalnie zmiennego o częstotliwości 50 Hz. Wykazują silnie wyrażone działanie przeciwbólowe oraz przekrwienie, a także stymulujące mięśnie do pracy.

Do najważniejszych wskazań do stosowania prądów diadynamicznych należą:

• choroby reumatyczne

• zespoły bólowe jako następstwo urazu

• stany pourazowe

• zaniki mięśni z nieczynności

• nerwobóle

• zapalenia okołostawowe

• zespoły korzeniowe

• osteoporoza

• odmrożenia

• samorodna sinica kończyn

Prądy średniej częstotliwości

W ostatnich latach coraz częstsze zastosowanie w elektroterapii znajdują prądy średniej częstotliwości, w granicach 4000-5000 Hz. Ich wykorzystanie jest uzasadnione: słabszym oddziaływaniem na receptory czuciowe skóry co uprzyjemnia zabiegi; ograniczonym wpływem elektrochemicznym na tkanki, co czyni zabiegi bezpieczniejszymi; lepszym przenikaniem tych prądów w głąb tkanki, co związane jest z pojemnościowym charakterem oporności tkanek. W praktyce stosuje się zwykle prądy modulowane w amplitudzie 0-150 Hz.

Prądy interferencyjne (prądy Nemeca) – są to prądy średniej częstotliwości modulowane w amplitudzie z mała częstotliwością. Efekty terapeutyczne to: działanie przeciwbólowe, pobudzenie do skurczu mięśni szkieletowych, rozszerzenie naczyń krwionośnych, wpływ na autonomiczny układ nerwowy, usprawnienie procesów odżywczych i przemiany materii, wytworzenie w głębi tkanek biologicznie czynnego bodźca elektrycznego, działanie na duże objętości tkanek.

Główne wskazania do stosowania prądów interferencyjnych to:

• Dysfunkcje mięśni: zaniki z bezczynności, osłabienie mięśni, pourazowe i pooperacyjne urazy mięśni, odruchowe zwiększanie napięcia mięśni (np. jako konsekwencja zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa)

• Urazy kończyn, skręcenia, zwichnięcia

• Opóźnienie zrostu kostnego

• Źle gojące się owrzodzenia

• Zaburzenia krążenia krwi

• Reumatyzm tkanek miękkich